Afgelopen jaar hebben we in onze geloofsgemeenschap een tweetal lezingen georganiseerd rondom de Camino van Pastoor Joachim Skiba. Als vervolg daarop is Jacques Bakker door Martin Snaterse uitgenodigd in de Inham Samen met Dineke Havinga gaat hij in een kringgesprek e.e.a. vertellen over de ziel van zijn Camino. Jacques is kerklid van de genoemde gemeente. Dineke gaat dan spreken over zijn ziel die te voet is gegaan in de Camino naar Santiago de Compostella. In 2023 heeft Jacques vanaf de Pyreneeën zijn laatste deel gelopen. Op zijn grote tafel spraken we hem en deelt hij een aantal persoonlijke momenten van deze pelgrimage.
Ik liep toen niet meer met een last
Hij is deze pelgrimsroute begonnen vanaf de Pelgrimsherberg Kafarnaüm te Vessem (Noord-Brabant). In het begin was dat wat moeilijk, omdat hij diverse vragen en zaken had meegemaakt die niet eenvoudig voor hem waren. Maar of dat niet genoeg was, kreeg hij bijna een burn-out. Maar gaandeweg was dit voor hem niet meer een last en het ging het wat beter voor hem. Zo viel het hem op dat veel pelgrims een steen meenemen en deze leggen zij neer op de Cruz de Ferro . Het Cruz de Ferro, of IJzeren Kruis, is een kruis op de Camino de Santiago,die gelegen is tussen de steden Foncebadón en Manjarín, aan de Camino Frances . Het bestaat uit een houten paal van ongeveer anderhalve meter hoog met daarboven een ijzeren kruis. Op deze plek leggen veel pelgrims een steen neer. Maar Jacques had heel bewust zelf geen steen mee genomen, omdat ik toen niet iets bij mij droeg dat ik kwijt wilde. “Ik was toen razend benieuwd, nieuwsgierig , geïnteresseerd wat er op mijn pad komt, want je loopt 6 à 8 weken alleen deze Camino.” Maar ook had hij de vraag wat ontmoet je en hoe ga je daar mee om als je zo’n lange tijd gaat lopen. “Ik was dus razend nieuwsgierig.” Voor deze tocht had hij ook het boek: De pelgrimstocht naar Santiago een Dagboek van een magiër gelezen van de schrijver: Paulo Coelho. Hierna ging hij met een open houding deze Camino lopen.
Jacques vriendschap hoogtepunten
Op de vraag of hij een aantal hoogtepunten kan vertellen over zijn Camino, geeft hij een aantal momenten. Zo zat hij in een trein op het station van Parijs. Daar ontmoette hij een Nederlander, die daar zat met een rugzak samen met de jakobschelp. Hij keek ook een beetje verloren rondom zich heen en had ook de vraag: Hoe nu verder? Deze man heeft hij zonder planning 5 of 6 keer tegen gekomen en bij het einde van zijn Camino in Santiago de Compostella stond hij op het grote plein te wachten op hem. Dit was heel bijzonder. Een ander hoogtepunt was, dat hij contact kreeg met een Duitse man. Hem ontmoette hij op de tweede dag van zijn voettocht. Er was onderweg al gelijk een klik onderweg. In de eerste 10 dagen spraken ze samen af, waar ze elkaar weer gingen ontmoetten. Helaas moest hij na 10 dagen stoppen in Burgos, omdat hij last kreeg van zijn voeten. Op dat moment dacht hij, ik moet nu deze tocht voor mijzelf gaan lopen. Hij zag toen ook dingen die hij voor die tijd niet zag en dan met name op geloof niveau. “Zo ontmoette ik in een klein kerkje een vrouw die mij een klein prulletje gaf en deze heb ik als symbool om mijn nek gehangen. Dit was een zegen die zij mij mee gaf voor de rest van deze pelgrimage. Dit is zo overweldigend mooi. Het is niks en toch is het alles!” Hij realiseerde zich toen dat als je alleen bent, dingen gaat zien die je anders niet gaat zien omdat je in gesprek bent. Tot slot kwam hij ook tot de conclusie dat hij enorm veel van zijn vrouw Gea houdt. Dit kwam van onderen zo naar boven.
De ziel van zijn verhaal
Op zondagmiddag 21 januari a.s. gaat hij in gesprek met Dineke. Op de vraag hoe dit zo gekomen is, geeft hij de volgende reactie: “Ik ben gevraagd door dominee Martin Snaterse om hieraan mee te doen. Het wordt ook geen verhaal, dat van te voren is voorbereidt en dan vertelt wordt, maar het is een gesprek. Dit vind ik erg mooi. Ik heb zelf ook nooit met idee gelopen om over de Camino een verhaal te schrijven. De dingen die ik gezien heb, heb ik voor mijzelf vastgelegd en ook niet om te publiceren. Ik voel ook geen druk daarvoor en doe het voor mijzelf” U bent van harte welkom!
Bekijk hier zijn foto en filmreportage: De ziel ontmoeten in de Camino van Jacques Bakker
Recente reacties