Vanuit de katholieke cultuur viert men jaarlijks op 2 november Allerzielen. Een dag om stil te staan bij verdriet en gemis om een dierbare naaste. Dichtbij deze datum, op zaterdag 29 oktober organiseerden vrijwilligers van de geloofsgemeenschappen in Amersfoort Noord IK MIS JE, OVERAL EN NERGENS. In Hoogland, Nieuwland, Emiclaer en Vathorst stond een sfeervol ingerichte kraam. Daar was het mogelijk een kaarsje aan te steken voor een overleden dierbare, een wens op te schrijven en je verhaal te delen. Vrijwilligers met aandacht voor de medemens boden voorbijgangers ruimte voor een gesprek en een luisterend oor. Het werd geen gewone zaterdag, maar een dag vol bijzondere verhalen en mooie ontmoetingen.
Zo was er een mevrouw die na jaren eindelijk weer eens haar tranen de vrije loop kon laten, terwijl een ander liever snel naar huis ging, voordat de tranen begonnen te stromen. Ruimte bieden aan elkaars verdriet maakt soms veel los bij mensen, vertelde een vrijwilliger: “De dame die het laatste kaarsje van die middag had aangestoken, vroeg na ons fijne gesprek of ze mij een knuffel mocht geven. Tien minuten na haar vertrek kwam ze terug en gaf mij een bos bloemen. Wat ben ik dankbaar voor dat wat was. Ik heb mij voor volgend jaar weer als vrijwilliger aangemeld.”
In de avond was het voor het tweede jaar op rij mogelijk samen te komen bij de vijver tussen Leo’s Oord en begraafplaats De Langenoord. De Sint Martinuskerk vormde op de achtergrond het decor. Als voorbereiding op de wintertijd die die nacht zou ingaan stond de torenklok stil op het tijdstip van 19 uur. Bijzonder, dit zorgde letterlijk voor een verstilling van de tijd.
Er waren verschillende manieren om te herdenken. In een verstilde sfeer schreven mensen de naam van hun geliefde op een bankje. Of op een lintje om dit met zorg op een groot hart te bevestigen. Je kon de naam van jouw dierbare met aandacht laten zingen en een kaarsje laten drijven tussen de herfstbladeren in de vijver. Door cirkels van licht waren al deze mogelijkheden aan elkaar verbonden. Er klonk zachte live muziek op het sfeervol verlichte veld. Lampionnetjes hingen onder de oude beuk en verlichtten de gedichten. De met lila paars aangelichte bomen op de achtergrond van de vijver gaven het geheel een mystieke sfeer.
Een kleine 100 mensen maakten gebruik van de gelegenheid om hun dierbaren op deze zachte herfstavond te herinneren. Hoewel verlies en gemis in het leven van alledag vaak nog een lastig onderwerp is, raakte jong en oud, bekend en onbekend spontaan met elkaar in gesprek. En of je nu in het afgelopen jaar je beide ouders bent verloren, al 21 jaar je zus moet missen, je veel te jonge kindje bent verloren, al vijf jaar zonder partner het leven trotseert of je ineens realiseert dat je net zo lang zónder als mét je moeder leeft, we hebben allemaal dierbaren in ons hart en in onze gedachten, die met ons meegaan in ons verdere leven. Met als gemeenschappelijke deler, naast het verdriet bóven álles de liefde.
overal en nergens vind ik jou
waar ik je het minst verwacht
dan sta ik stil bij wat er was
omarm ik je en groet je zacht
Joyce Klein Hofmeijer en Bea van de Hoef
Bekijk hieronder de youtube-reportage met reacties van bezoekers aan de kraam in de diverse wijken in Amersfoort-Noord
Recente reacties