Deze maand komt de Historische Kring Hoogland met een nieuwe editie van de bewaarsman. In dit blad lezen we onderstaand artikel, waar u een gedeelte van leest.
Uit het fotoalbum van: Edy Keet
Het is iets meer dan 50 jaar geleden dat de gemeente Hoogland werd geannexeerd door de gemeente Amersfoort. De beide dorpen Hoogland en Hooglanderveen zijn sinds 1 januari 1974 onderdeel van de stad Amersfoort. In datzelfde jaar werd Edy Keet lid van het Sint Martinuskoor. Ik zocht hem thuis op om te horen hoe hij zijn 50-jarig jubileum ervaart en om herinneringen op te halen aan de hand van zijn fotoalbum.
Het is niet te geloven dat ik nu 50 jaar lid ben
September 2024 was Edy 50 jaar lid van het Sint Martinuskoor. ‘Het is niet te geloven dat ik nu 50 jaar lid ben’, aldus Edy, ‘omdat ik vroeger nooit wat gedaan had met het zingen’. Zijn broer Mart was destijds lid van dit koor en in die tijd verliet de laatste echte pastoor Schaepman de Sint Martinusparochie. Edy was misdienaar bij hem. ‘Ik dacht toen bij mijzelf; ik zou wel eens kunnen verhuizen van het priesterkoor voorin naar de achterkant van de kerk. Dat was het moment dat ik ging zingen bij dirigent Frans Pommer’. Al rap vroeg de dirigent hem of hij bas of tenor was. Edy zei: ‘Ik denk dat ik bas ben’. En toen zei Frans Pommer: ‘Nou ga jie bie de bassen staan’. En zo is het begonnen in 1974. In die tijd kende Edy helemaal niets van de muziek en hij kon ook geen noten lezen. Maar in de loop van de jaren is dat allemaal veranderd. In 1988 verliet dirigent Frans Pommer het koor. Hij werd opgevolgd door de heer De Jong uit Hilversum. Na een half jaar heeft deze het bekende kerstconcert nog gedirigeerd en ’s-avonds is hij plotseling overleden. De huidige dirigent Ronald de Haan werd op dat moment als het ware voor de leeuwen gegooid, want hij moest hals over kop op 1e kerstdag de kerstviering dirigeren. Inmiddels is Ronald nu al 36 jaar dirigent. Op de vraag aan Edy wat zijn favoriete mis is om te zingen, geeft hij als reactie: ‘Dat is wel heel moeilijk, want vele missen zijn heel erg mooi, zoals een mis van Gounod. En nu zijn we bezig met het zingen van Requiem van Gabriel Fauré (1845-1925). Dit is echt prachtig, maar ik zing net zo lief ook de gregoriaanse Requiemmis. Deze zingen we vaak als er parochianen begraven worden’. Voordat we naar de volgende foto gaan, vraag ik Edy wat zingen bij hem doet: ‘Zingen maakt mij altijd blij. Ik ga ook altijd graag naar een repetitie en zal nooit zomaar thuisblijven als ik moet zingen’.
Op zondag 17 november 2024 werd op het Caeciliafeest stilgestaan bij het feit dat Edy een halve eeuw lid is van het Sint Martinuskoor. Han van Schagen, voorzitter van de locatieraad van de Sint Martinus, memoreerde in zijn toespraak de verdiensten van Edy voor het koor. Zo is Edy sinds 1984 bibliothecaris en verantwoordelijk voor het juist opbergen van de partituren. En vanaf 2003 neemt hij af en toe bij de vieringen door de week de functie van koordirectie op zich. Na een cursus dirigeren in 2007-2008 is Edy, indien nodig, in staat om dirigent Ronald de Haan te vervangen. Na de toespraak door Han van Schagen kreeg Edy de Willibrordus onderscheiding opgespeld door pastoor Nijland. Het was een mooie gedenkwaardige dag
(Hoe dat gevierd werd leest u hier op onze website!)
Lees hier het volledige artikel op de website van Hoogland Samen.