Wie de Pastorie van de geloofsgemeenschap Sint Martinus betreedt, vertraagt vanzelf zijn pas.
Nog onder de indruk van het prachtige houtsnijwerk van de buitendeur, valt je direct de unieke mozaïek van de plavuizen vloer op. Je kijkt omhoog naar het ronde boogplafond met zijn bijzondere houtstructuur.
En dan hoor je de slag van de antieke staande klok.
Die nagalm als het uurwerk geslagen heeft, blijft je lang bij.
De tijd verstilt en je tempo vertraagt.
Je hartslag daalt vanzelf bij het horen van het sonore tikken van de klok; tik-tak-tik-tak-tik-tak-tik-tak-tik-tak.
En ineens zwijgt de klok.
De laatste slag verwaaiend in de Pastorie.
Weken lang hangt haar slinger roerloos in het midden.
De wijzers onbeweeglijk vastgezet in de tijd.
Maar gelukkig; onze klok heeft haar slag weer te pakken.
Met dank aan onze vrijwilliger Peter Jansen met zijn kundige handen.
Wat fijn dat er altijd iemand bereid is om, letterlijk of figuurlijk, de boel weer in beweging te krijgen.
Ton van het Klooster heeft de grote eer om het oude uurwerk van onze klok op te winden.
Een secuur klusje dat hij met grote zorgvuldigheid uitvoert.
Zwijgt de klok opnieuw?
Dan liever niet zelf aan de gewichten gaan trekken.
Beter is het als u dit even doorgeeft aan de aanwezige gastdame of -heer.
Zij zorgen dat Ton te weten komt dat de klok stil staat.
Wanneer het nodig is, weet hij Peter weer te vinden.
Dat is goed voor de klok en goed voor het vertragen van onze hartslag.