In 2011 schreef Bert Kasper (81) het boek Verborgen Kleuren. Recentelijk vonden we dit boek in een van de mini biebs die Hoogland rijk is. Bert woont al vele jaren in Hoogland en is sinds zijn geboorte in 1941 visueel gehandicapt. In het boek lazen we zijn openhartigheid, veelzijdigheid over zijn beperking en wat dat allemaal met zich mee brengt. We zochten hem thuis op, om eens na te praten over dit boek. Maar ook om van hem te horen wat zijn orgelspelplannen zijn op woensdagmiddag 16 augustus. De Sint Martinus organiseert op elke woensdagmiddag vanaf 12 juli t/m 16 augustus: Open kerk en tuin tijdens de zomervakantie.
“Hooglandser dan aan de Zevenhuizerstraat kun je niet wonen”
Inmiddels woont Bert al 43 jaar met veel plezier in Hoogland. In zijn arbeidszaam leven heeft hij gewerkt bij IBK Compac. Hier verzorgde hij de administratie op papier en de laatste 13 jaar op een computer met aanpassing. Het bedrijf waar hij werkte was een dochtermaatschappij van Wolter & Dros. In 2001 is hij met de VUT gegaan. Bert woont met veel plezier en voor hem geldt wel: ”Hooglandser dan aan de Zevenhuizerstraat kun je niet wonen” Hier woonde hij tot 2014 samen met zijn vrouw in dit huis, want dementie kwam bij haar om de hoek kijken. Vorige maand is zij overleden. Bert heeft een dochter die niet slechtziend is.
“Ik zag altijd een klein beetje en dat hield op”
Al gauw gaan we in gesprek over zijn boek. “Ik heb dit geschreven om meer bekendheid te geven aan mijn visuele beperking, omdat mensen in mijn omgeving vroegen hoe doe je het allemaal. Mensen hebben er soms totaal geen notie van wat mijn beperking betekent.” Met dit boek wilde hij bewerkstelligen dat lezers meer inzicht krijgen in wat het allemaal voor hem betekent en wat voor mogelijkheden er allemaal zijn. In het begin van dit boek schrijft hij beeldend over de periode dat hij nog redelijk wat kon zien. Doordat hij in de loop der jaren minder kon zien, kreeg hij ook minder oriëntatievermogen. “Tot 1990 kon ik zo naar een lamp of raam lopen, omdat ik toen het licht en allerlei contouren nog kon zien. Dit is allemaal weg gevallen en daar heb ik het wel moeilijk mee gehad, want het laatste beetje licht dat ik zag is nu ook weg.”
Maar wat hij erg positief vindt is dat hij toentertijd gewoon naar de basisschool en de MULO ging in zijn geboorteplaats Delfzijl. Op zijn 15e was zijn gezichtsvermogen dusdanig verslechterd dat hij naar het blindeninstituut Bartimeüs te Zeist moest voor een vervolgopleiding. Daar had hij de mooiste tijd van zijn leven omdat hij daar niet anders was.
“De glas in lood ramen in zijn huis zijn een leuke herinnering”
Wat ook bijzonder is dat op de cover van dit boek de glas in lood ramen te zien zijn die afkomstig zijn uit de bakkerij van zijn vader. De kleuren van deze ramen heeft hij vroeger ook kunnen zien. Zijn schoonzoon heeft de foto’s gemaakt en we zien vaag op de achtergrond de Zevenhuizerstraat. Na de uitgave van zijn boek kreeg hij vele reacties, omdat hij beeldend al zijn herinneringen op papier kan zetten. “Ik droom ook nog altijd in de beelden die 65 jaar geleden zag.”
Tot slot gaan we naar twee hoofdstukken in zijn boek die gaan over het bespelen van een orgel, want vanaf zijn 10e jaar speelt hij orgel. Na afloop van dit interview speelt hij op zijn huisorgel: een improvisatie over Alle Menschen werden Brüder en dit is te zien in de youtube reportage.
Het orgelconcert van Bert
Op woensdagmiddag 16 augustus kunt u hem samen met Henk Kruisselbrink horen op het Elbertse orgel in de Sint Martinuskerk tussen 14:00-16:00 uur en laat de orgelkleuren van Bert bij je binnen komen.
Een oproep van Bert Kasper
Lees hier meer over de Open kerk en tuin tijdens de zomervakantie 2023
Recente reacties