H. Kruis in vogelvlucht

Om in de snel groeiende wijk Kruiskamp een parochiekerk te realiseren benoemde Mgr. Bernardus Alfrink, destijds aartsbisschop van het bisdom Utrecht, in 1954 pastoor H.A, Demmers tot bouwpastoor. De opdracht was om een kerkgebouw met pastorie te bouwen. De naam van de parochiekerk, Heilig Kruis, is een verwijzing naar het kruis waar Christus aan gestorven is en herinnert tevens aan de plek waar eeuwenlang een boerenhoeve stond en later de wijk Kruiskamp.

Het complex werd ontworpen door de Groninger architect Herman J. van Wissen. Aannemer werd Antoon W.C. Huurdeman uit Amersfoort. Op 30 mei 1957 was de eerste steenlegging, en op 11 augustus 1958 werd de kerk door Mgr. Alfrink ingewijd. 

Klik op de kleine afbeelding om de brochure te lezen

In 1960 werden de twee klokken in de tot dan toe lege klokkentoren gehangen, en kregen de naam ‘Vreugde’ (hoge toon) en ‘Vrede’ (lage toon). De klokken zijn door de Kon. Klokkengieterij Petit en Fritsen gemaakt. Voor de vieringen worden beide klokken geluid. Bij uitvaarten wordt alleen de ‘Vrede’ geluid.

 

Medio ‘70-er jaren’ ontstond de behoefte om elkaar ook na de viering te kunnen ontmoeten. Om daar in te voorzien is naast de linker hoofdingang een aparte ruimte gemaakt die op 1ste Pinksterdag 1978 feestelijke geopend werd. De “Ontmoetingsruimte” was daarmee een feit.

In diezelfde periode heeft het parochiebestuur het initiatief genomen een dagkapel in te richten. Er werd een aparte ruimte gecreëerd, naast de kerkzaal, bestemd voor individuele stilte, bezinning en het houden van vieringen in kleiner verband. Op zondag 27 september 1981 is deze dagkapel met een sobere viering in gebruik genomen.

Tot 1973 is de pastorie bewoond geweest door de 3 opeenvolgende pastoors, huishoudsters en kapelaans. Vanaf 1973 zijn de zes paters van de Congregatie van de Heilige Harten van Jezus en Maria er gaan wonen. Zij vormden een religieuze communiteit en hebben bij hun intrek de pastorie de naam “ ’t Wandelhuys” gegeven. Drie van hen zijn toen aangesteld als pastores binnen de parochie van het Heilig Kruis. De bekende namen zijn Paul Potting, Jan Kerstholt, en Harry van de Merendonk. Dit team werd in 1996 versterkt met pastoraal werker Fons Geerdinck.

 

Eind 2001 zijn de laatste paters uit de parochie vertrokken. Na verloop van tijd is er wel weer een priester, nl. Roderick Vonhögen, in de pastorie komen wonen maar is de pastorie steeds meer als parochiecentrum en secretariaat gaan fungeren.

In het voorjaar van 2010 zijn de zeven Amersfoortse parochies (met in totaal 10 vierplekken in Amersfoort, Hoogland, Hooglanderveen en Bunschoten) gefuseerd tot één parochie, nl. de Parochie Onze Lieve Vrouw van Amersfoort (OLVA).

 

Het bisdom Utrecht heeft kort daarop de H. Kruiskerk aangewezen om vanaf 1 januari 2012 het Eucharistisch Centrum van deze nieuw gevormde parochie te zijn. Hiermee wil het bisdom zeker stellen dat er, ook in de toekomst, binnen de OLVA-parochie minstens één kerk is waar op de zondagen en andere kerkelijke feestdagen de Eucharistie wordt gevierd.

In december 2019 heeft het parochiebestuur van OLVA het besluit genomen om de H. Kruiskerk uit de eredienst te onttrekken en het kerkgebouw te herbestemmen. De belangrijkste reden was het structurele financiële tekort van de parochie. Daarmee kwam er ook een einde aan de status van Eucharistisch Centrum, en is de St. Martinuskerk vanaf 20 november 2020 het nieuwe Eucharistische Centrum van de parochie geworden.

Op zondag 10 oktober 2021 was de slotviering en werd ná de viering het Allerheiligste overgebracht naar de St. Martinuskerk. De Godslamp werd uitgeblazen, waarmee is er een einde kwam aan de 63 jaren durende geloofsgemeenschap die de H. Kruiskerk vorm gaf.

Kort na deze slotviering heeft de Baptistengemeente van Amersfoort het kerkgebouw in gebruik genomen.